De geschiedenis van de tuinbouw zou onvolledig zijn zonder erkenning van de rol die John Parkinson (1681-1755) heeft gespeeld bij de ontwikkeling van het beroep van tuinbouwer. Er is niet veel bekend over zijn vroege leven en opvoeding, behalve dat hij werd geboren in Northamptonshire en dat zijn vader geestelijke was. Het is niet ongewoon dat velen weinig te weten komen over hun familieachtergrond, omdat de meeste mensen een bescheiden leven leidden vóór de komst van de moderne technologie; dit is echter niet langer het geval omdat er nu verschillende genealogische websites beschikbaar zijn om personen te helpen hun voorouders op te sporen. Hetzelfde geldt voor degenen die hun familiegeschiedenis verder willen onderzoeken – er zijn nu veel online databanken die gratis toegang bieden aan iedereen die geïnteresseerd is in het onderzoeken van specifieke details over het verleden.

De oorsprong van de tuinontwerper

Het beroep van landschapsarchitect gaat terug tot de 18e eeuw, toen in Noord-Amerika de eerste colleges voor landschapsontwerp werden geopend. Het curriculum van deze instellingen omvatte cursussen tuinbouw, architectuur, sier- en tuinontwerp en de beginselen van de landschapsarchitectuur, die werden onderwezen door getrainde professionals. Deze instellingen waren grotendeels het resultaat van een groeiende belangstelling voor kunsten en wetenschappen, waaronder architectuur en design, bij de middenklasse, die de middelen had om dergelijke studies te volgen.

In Europa vond de professionalisering van de tuinbouw al veel eerder plaats. In de 18e eeuw werd John Parkinson, een vooraanstaande Engelse arts, benoemd tot hofarts van zowel koning George II als koning George III, waardoor hij veel toegang kreeg tot de koninklijke familie. Hij werd ook aangesteld als lijfarts van de Royal Botanic Garden in Kew, Engeland, waar hij veel kennis opdeed over plantkunde, tuinbouw en de beginselen van landschapsontwerp. Deze kennis kwam goed van pas toen hij in 1751 werd benoemd tot koninklijk tuinman van koning George III.

John Parkinson – een pionier in de tuinbouw

John Parkinson was een bekwaam arts en botanicus met een grote belangstelling voor tuinbouw en de beginselen van landschapsontwerp. Hij zou de eerste gepubliceerde auteur zijn geweest die de professionele opleiding van tuinontwerpers bepleitte. In 1771 publiceerde Parkinson zijn monumentale werk The English Flower Garden, waarin hij een uitgebreide handleiding gaf voor het kweken van bloemen, struiken en bomen. In 1777 volgde The Complete Herbal, het eerste boek dat in de Engelse taal verscheen met informatie over de teelt van kruiden in de VS.

Volgende stappen voor het beroep

Het beroep van tuinontwerper kende een snelle groei in het begin van de 20e eeuw, toen veel openbare parken en tuinen voor het publiek werden opengesteld na de goedkeuring van de National Parks and Access to the Countryside Act, 1896. Er was behoefte aan gekwalificeerde vakmensen om deze gebieden te ontwerpen en te onderhouden. Dit leidde tot de oprichting van de Council for School Gardens en de eerste beroepskwalificatie voor tuinontwerpers, het Diploma of Horticulture. In Nederland is er een grote vraag naar tuinarchitect en.

Conclusie

Het beroep van tuinontwerper is nu een zeer gerespecteerd beroep, met een groeiende vraag naar vakmensen op dit gebied. De meeste werkgevers zijn geïnteresseerd in kandidaten die ten minste gekwalificeerd zijn via een opleiding, hetzij via een erkende universiteit, hetzij via een beroepsorganisatie. De toekomst van het beroep is nu zeer rooskleurig en verwacht wordt dat het beroep in een gestaag tempo zal blijven groeien naarmate de belangstelling voor tuinieren als hobby en belangstelling voor het buitenleven toeneemt. Er wordt ook verwacht dat het beroep meer vrouwen zal aantrekken, omdat zij geïnteresseerd zijn in het verbeteren van hun conditie door buitenactiviteiten, terwijl zij ook rust en eenzaamheid vinden in het buitenleven.